امام صادق عليه السلام فرمود:
اولين كسى كه با قائم بيعت مى كند جبرئيل است .
و در روايات آمده است جبرئيل از سمت راست و ميكائيل از سمت چپ او حركت مى كنند و از گروه هايى از فرشتگان كه در خدمت منجى عالم هستند نام برده شده است .
برترين ياران مهدى عليه السلام همان سيصد و سيزده نفر هستند كه از آنها به اصحاب مهدى عليه السلام نام برده مى شود و نيروهاى ديگر ياران رزمى او هستند كه در فتح كشورها حضورى چشمگير دارندو تا تحقق پيروزى اسلام در قالب لشكرهاى آزادى بخش به امر آخرين جانشين رسول خدا صلى اللّه عليه و اله به مبارزه ادامه مى دهند. آنها شيفته امام و مولاى خويشند و مانند ياران امام حسين عليه السلام در كربلا با شهامت و فداكارى از امام خود و اهداف بلندى كه دارد دفاع مى كنند و تا رفع فتنه از جهان به حركت هاى رزمى خود ادامه مى دهند و در اين ميان برخى به درجه شهادت رسيده و عدّه اى مى مانند و در حكومت عدالت گستر ولى عصر عليه السلام در رده اى پايين تر از اصحاب سيصد و سيزده نفر او خدمت خواهند كرد.
ياران خاص امام مهدى عليه السلام
ياران خاص كه از آنها به اصحاب مهدى عليه السلام نام برده مى شود چهره هاى حكومتى و اجرايى او هستند آنها انسان هايى عادل ، مقتدر، فقيه و كار آمدند كه در تثيبت حكومت جهانى مولاى خويش نقش اساسى دارند.
ابو بصير گويد: از امام صادق عليه السلام سؤ ال كردم : آيا غير از اين سيصد و سيزده نفر، مؤمنى روى زمين نيست ؟ امام عليه السلام فرمود: آرى ، هست ولى قائم از ميان آنان قيام مى كند و آنها انسان هايى نجيب و فقيهان ، قضات و حكام دين هستند كه دست امام عليه السلام قلب آنها را نوازش كرده و هيچ حكمى براى آنها مشتبه نخواهد شد.
امام صادق عليه السلام در حديث ديگرى به ابان بن تغلب فرمود: اى ابان ! به زودى سيصد و سيزده نفر را خداى -تبارك و تعالى - در اين مسجد گرد مى آورد كه مردم مكّه خيال مى كنند هنوز پدران آنها خلق نشده اند. در دست آنها شمشيرهايى است كه روى هر شمشيرى ، نام ، نام پدر، لقب و ديگر خصوصيات صاحبش نوشته شده است .
هم چنين فرمود: ياران ، يكديگر را ملاقات مى كنند گويى همگى از يك پدر و مادرند.
اصحاب امام مهدى عليه السلام تفاوت هايى هم با يكديگر دارند. برخى از آنها از پيامبران و عدّه اى از گذشتگان قبل از اسلام و بعضى از بزرگان صدر اسلام مى باشند كه رجعت مى كنند و عدّه اى هم از مردم عصر ظهور خواهند بود. امام صادق عليه السلام فرمود:
بيست و هفت نفر از پشت كوفه رجعت مى كنند و بيست نفر از قوم موسى هستند كه به حق قضاوت مى كردند و هفت نفر از اصحاب كهف مى باشند و يوشع بن نون و سلمان و ابو دجانه و مقداد و مالك اشتر همگى از ياران و حاكمانند.
البته رجعت كنندگان به شخصيت هايى كه در اين روايت ذكر گرديده خلاصه نمى شوند بلكه عده زيادى از مؤمنين نيز رجعت خواهند كرد و از ياران حضرت خواهند بود. اصحاب مهدى عليه السلام كه سران آينده جهان خواهند بود سيصد و سيزده نفرند كه پنجاه و نه نفر آنها در روايت قبل مطرح شدند و دويست و پنجاه نفر كه از مردم عصر ظهور خواهند بود را در روايتى ديگر بيان خواهيم كرد و چهار نفر ديگر كه به آنها اشاره نشده است احتمالا از روايت افتاده باشند و يا كسانى چون عيسى و برخى از پيامبران ديگر باشند و البته احتمالات ديگرى هم وجود دارد.
و ما در اينجا بنا بر روايت امير المؤمنين عليه السلام  به مكان ها و تعداد اصحابى كه از آنها بر خواهند خاست به ترتيب الفبا اشاره مى كنيم . البته امكان تغيير جزئى يا كلى نام ها در اثر گذشت زمان وجود دارد و چه بسا برخى از مكان ها در آن زمان نبوده و بعد تاءسيس گرديده است .
OOO
نام شهر#$ تعداد اصحاب
1- آبادان 3#$
2- ابدح 1#$
3- ابهر ((از شهرهاى زنجان ))1#$
4- احساء ((ساحل شرقى عربستان ، حد فاصل كويت و قطر))1#$
5- ادنه ((از شهرهاى تركيه ))1#$
6- اذرح 1#$
7- اردبيل 2#$
8- ارمينيه ((نزديك جمهورى آذربايجان ))1#$
9- اسكندريه 1#$
10- اسمه 3#$
11- اصفهان 4#$
12- آمد ((از شهرهاى تركيه كنار رودخانه ايسر))1#$
13- آمل 1#$
14- انبار ((از شهرهاى مرزى عراق ))1#$
15- انطاكيه ((از شهرهاى سوريه ))1#$
16- اهواز1#$
17- باستان 1#$
18- بالس ((از شهرهاى سوريه ))2#$
19- بدليس ((شهرى از نواحى جمهورى آذربايجان ))1#$
20- برجان ((شهرى از نواحى خزر))1#$
21- برقه ((منطقه اى در شرق جمهورى ليبى ))1#$
22- بركرى 1#$
23- بروجرد1#$
24- بصره 2#$
25- بلخ ((از شهرهاى افغانستان ))1#$
26- بيت المقدس 2
27- تبوك ((آبادى كوچكى در شمال حجاز))1
28- تدمر ((شهرى در قلب صحراى سوريه ))1#$
29- جامده ((از توابع بصره ))1#$
30- حديثة الموصل ((قصبه اى از توابع موصل ))6#$
31- حرّان ((از شهرهاى عراق ))1#$
32- حلب ((از شهرهاى سوريه ))3#$
33- حمص ((از شهرهاى سوريه ))2#$
34- حميم 3#$
35- حنانه ((از توابع نجران در يمن ))1#$
36- خراسان 6#$
37- خمرى 1#$
38- خوى ((از شهرهاى آذربايجان غربى ))1#$
39- دامفان 1
40- دكار ((از مناطق مرزى سنگال ))1#$
41- دمشق 4#$
42- دمياط ((از شهرهاى مصر در كنار رود نيل ))1#$
43- دورق ((از توابع اهواز))1#$
44- دير ((از شهرهاى عراق يا استان بوشهر))1#$
45- دينور ((از شهرهاى كردستان ايران ))2#$
46- راءس العين ((شهرى در سوريه يالبنان ياالجزاير و يا مغرب ))1#$
47- رقه ((شهرى در سوريه ))1#$
48- رمله ((از شهرهاى فلسطين ))1#$
49- رى ((تهران امروز يا از توابع آن ))10#$
50- زبيد ((شهر يدر يمن نزديك درياى سرخ ))1#$
51- ساوه 1#$
52- سرات ((از شهرهاى حجاز))1#$
53- سرخس ((از شهرهاى استان خراسان ))1#$
54- سرخيس 1#$
55- سلماس ((شهرى در آذربايجان ))1#$
56- سمرقند ((از شهرهاى ازبكستان ))1#$
57- سوراء ((شهرى در بابل يا بغداد))1#$
58- سوريه 1#$
59- سوس الاقصى ((شهرى در مغرب ازنواحى بربر يااز توابع شهر طرقله )) 5
60- سيار3#$
61- سيراف 2#$
62- شاخ 1#$
63- شوشتر1#$
64- شيراز3#$
65- شيروان ((از مناطق جمهورى آذربايجان و يا از شهرهاى خراسان و يا ايلام ))1#$
66- صريح 1#$
67- صور ((شهرى در عمان ))2#$
68- صيدا ((شهرى ساحلى در لبنان ))1#$
69- طائف 1#$
70- طالقان 24#$
71- طرطوس ((شهرى در سوريه ))3#$
72-طنجه 1#$
73- عامر1#$
74- عانه ((از شهرهاى سوريه ))1#$
75- عدن ((از شهرهاى يمن ))1#$
76- عرار ((منطقه اى در نجد يا يمامه يا حجاز))1#$
77- عرفات 1#$
78- عسقلان ((از شهرهاى فلسطين ))1#$
79- عسكر مكرم ((از توابع خوزستان ))1#$
80- عكا ((شهرى در فلسطين ))1#$
81- عكبرا ((شهر كوچكى در ده فرسخى بغداد))1#$
82- علالى 1#$
83- عمان 2#$
84- غزّه 1#$
85- فارس 1#$
86- فارقين ((از مناطق الجزاير))1#$
87- فرنگ ((فرانسه ))1#$
88- فسطاط ((شهرى در عراق ))4#$
89- قادسيه 1#$
90- قبج 1#$
91- قبرص ((جزيره اى ميان تركيه و سوريه ))2#$
92- قراح ((از شهرهاى حجاز بين اعلاء و مدينه ))2#$
93- قرميس 1#$
94- قزوين 2#$
95- قسوان 2#$
96- قصر1#$
97- قصور2#$
98- قطيف ((از شهرهاى عربستان ))2#$
99- قلقيلا ((شهرى در فلسطين ))1#$
100- قم 10#$
101- قورص 1#$
102- قوص ((از شهرهاى مصر در كنار نيل ))1#$
103- قيروان ((منطقه اى صحرايى در ليبى ))1#$
104- قيموت 1#$
105- كازرون 1#$
106- كراز1#$
107- كرخ ((از توابع بغداد))1#$
108- كوفه 4#$
109- گرگان 2#$
110- محله ((شهرى در مصر))1#$
111- مدينه 10#$
112- مراد1#$
113- مراغه ((از شهرهاى استان آذربايجان شرقى ))3#$
114- مرج ((از شهرهاى ليبى ))1#$
115- مرو ((شهرى در تركمنستان ))10#$
116- مغلثايا1#$
117- مكه 4#$
118- مناجرد1#$
119- موصل ((از شهرهاى عراق ))1
120- نسور1#$
121- نصيين ((شهرى در تركيه يا عراق يا سوريه ))1#$
122- نهاوند ((از شهرهاى همدان ))1#$
123- نيل ((شهرى در تركيه يا روستايى در حلب سوريه ))1#$
124- واسط ((از شهرهاى عراق ))3#$
125- هجر ((از روستاهاى يمن يا بحرين يا حجاز))1#$
126- هرات ((از شهرهاى افغانستان ))1#$
127- همدان ((از شهرهاى ايران )) يا همدان ((از شهرهاى يمن ))3#$
128- يمامه ((از شهرهاى حجاز))1#$
ويژگى هاى ياران مهدى عليه السلام
ياران خاص مصلح جهان داراى ويژگى هايى هستند و ما در اين بحث به مهم ترين آنها مى پردازيم .
1- جوانى
سيماى امام مهدى عليه السلام سيماى كسى است كه قريب چهل سال از عمر او گذشته باشد و ياران خاصّ او نيز از جوانانند يعنى سن اكثر آنها هماهنگ با مولاى آنهاست كه جوان به شمار مى آيد.
امير المؤمنين عليه السلام فرمود:
اصحاب المهدىّ شباب لا كهول فيهم ، الّا مثل كحل العين و الملح فى الزّاد واءقل الزاد الملح
اصحاب مهدى جوانند، كامل سن در ميان آنها نيست مگر مثل سرمه چشم و نمك در غذا و كمترين چيز در غذا نمك است .
امّا چه حكمتى در جوانى آنها نهفته است خداوند به حقايق امور آگاه است . شايد دليل آن اين باشد كه آنها تا پايان حاكميت آن حضرت با او همراه باشند و سن جوانى اين امكان را به آنها مى دهد كه تا او زنده است آنها نيز در كنار آن حضرت باشند و شخصيت جديدى جايگزين آنها نگردد. چرا كه كسى پس از آنها به رتبه بلند آنها نمى رسد و هر جايگزينى مى تواند سبب تنزّل كيفى دولت كريمه ولى عصر شود. اين كه سخنى از مرگ اصحاب امام مهدى عليه السلام كه زمام امور عالم را به دست مى گيرند نشده است قرينه اى بر قوّت اين احتمال است . اين دليل وقتى قوت بيشترى مى گيرد كه حكومت آن حضرت هفت سال باشد كه هر سال آن معادل ده سال باشد چنان كه رواياتى در اين باره وارد شده است و البته ارقام بالاترى هم درباره مدت حاكميت او وجود دارد اگر چه در جاى خود مدت نوزده سال را قوى تر دانستيم كه در اين صورت ياران امام زمان عليه السلام به همان سن و موقعيتى كه دارند و جهان را اداره مى كنند پس از امام مهدى عليه السلام از منصوبين امام حسين عليه السلام پس از رجعت او به دنيا خواهند بود وحكومت آل محمّد عليهم السلام را با همان موقعيت و شكوه قبلى ادامه خواهند داد. حضور ياران خاصّ امام مهدى عليه السلام در دولت كريمه امام حسين عليه السلام كه روايات متعددى بر آن وارد شده است نقطه قوّتى بر آن حكومت الهى خواهد بود و اين حضور بدون جوان بودن اصحاب مهدى عليه السلام امكان پذير نمى باشد.
2- معنويت
بدون شك كسانى كه به افتخار بزرگ صحابى ولى عصر عليه السلام نايل مى شوند بايد از رتبه بالايى در معنويت ، عرفان و عبادت برخوردار باشند.
امام صادق عليه السلام فرمود:
ياران مهدى عليه السلام كسانى هستند كه شب بيدارند و در نماز خود به نغمه اى مانند صداى زنبور دارند. شب را بيدارند و به عبادت مى پردازند و روز مانند شيرند. مطيع تر از كنيز براى مولاى خويشند و همانند چراغ نورانى هستند. گويا قلب هاى آنها چراغ هايى است و از خوف خدا بيمناكند.
3- شهادت طلبى
شهادت طلبى ويژگى خدشه ناپذير همه كسانى است كه از سطح عامه مردم اوج گرفته و بر قله هاى كمال تكيه زده اند. وقتى انسان به برخى از مراتب كمال بار يابد، غنچه هاى شهادت طلبى بر شاخه هاى درخت ايمان او شكفته مى گردد و همواره مرغ دلش در كنار اين گل هاى ملكوتى ، نغمه سرايى مى كند تا به عالم بالا پر كشد.
ياران امام مهدى عليه السلام كه مقام آنها همواره مورد درخواست اولياى خدا و از آرزوهاى مقدس آنها بوده است نيز آرزوى شهادت در راه خدا مى كنند تا به عالى ترين جلوه ايثار يعنى دادن جسم و جان خود در راه خدا بار يابند. امام صادق عليه السلام فرمود:
يدعون الشّهادة و يتمنّون ان يقتلوا فى سبيل اللّه و شعارهم يا لثارات الحسين .
((اصحاب مهدى عليه السلام )) طلب شهادت مى كنند و آرزو دارند كه در راه خدا كشته شوند و شعار آنها در جنگ يالثارات الحسين است .
البته پاداش شهداى عصر ظهور بسيار زيادتر از شهداى زمان هاى ديگر است .
امام باقر عليه السلام فرمود:
كسى كه زمان قائم ما را درك كند و با او كشته شود اجر دو شهيد دارد و كسى كه در برابر او كشته شود اجر بيست شهيد دارد.
4- اقتدار
قوت قلب و اقتدار اصحاب مهدى عليه السلام بى نظير است به گونه اى كه تاريخ نظير آن را سراغ ندارد.
امام صادق عليه السلام فرمود:
وقتى امر ما فرا رسد و مهدى ما قيام كند هر يك از ياران او قوى تر از شير و برّنده تر از نيزه اند. دشمن را زير قدم هايشان مى گذارند و با دست هاى خود از پا در مى آورند.
و در حديث ديگر مى فرمود:
خداوند ترس را از دل شيعيان ما بر مى دارد و در دل هاى دشمنانمان قرار مى دهد.
هم چنين فرمود:
قدرت هر يك از آنها برابر قدرت چهل مرد است و قلب او از تكه هاى آهن محكم تر است .
و امير المؤمنين عليه السلام فرمود:
((اصحاب مهدى عليه السلام )) مانند شيرهايى هستند كه از جنگل بيرون آمده اند، قلب هاى آنها تكه هاى آهن است ، اگر بخواهند كوهى را از جا در آورند از جا در خواهند آورد. روش و لباس يكسانى دارند، مثل اينكه همه از يك پدر هستند.
امام باقر عليه السلام نيز درباره اقتدار جهانى آنها فرمود:
گويى اصحاب قائم را به چشم خود مى بينم كه تمام شرق و غرب عالم را تحت سيطره خود در آورده اند.
5- بهره مندى ممتاز از علوم
اصحاب امام مهدى عليه السلام از جايگاه فوق العاده اى در اداره دنيا برخوردارند و چنين جايگاهى بر پايه هاى مستحكمى از جمله يك موقعيت علمى ممتاز استوار است .
امام صادق عليه السلام فرمود:

آنها انسان هايى نجيب و فقها، قضات و حكام دين هستند كه دست امام ، قلب آنها را نوازش داده و هيچ حكمى براى آنها مشتبه نخواهد شد. اگر چه دست كم ، عدّه اى از اصحاب حضرت پيش از عصر ظهور به برخى از موقعيت هاى علمى دست مى يابند امّا نياز آنها با توجه به مسئوليت خطيرى كه دارند جز با دستگيرى خاص و امتيازهاى ويژه علمى براؤ رده نخواهد شد. يكى از اين عنايات ويژه همان است كه در روايت بيان شد كه دست پر مهر امام عليه السلام قلب هاى آنها را نوازش مى دهد. ماهيت اين نوازش هر چه كه باشد نتيجه آن ارتقاء ويژه علمى آنان است به گونه اى كه جهل و اشتباه را از انديشه و داورى آنها برطرف خواهد كرد.
عنايات ديگر علمى به اصحاب امام مهدى عليه السلام اين است كه امام صادق عليه السلام فرمود:
وقتى قائم ما قيام كند به هر كشورى مردى را مى فرستد و به او مى گويد: برنامه تو در كف دست توست . پس هر گاه امرى پيش آمد كه آن را نمى فهمى و نمى دانى چگونه بايد درباره آن قضاوت كنى به كف دست خود نگاه كن و به آنچه در آن مى بينى عمل كن .
شمشيرهاى اصحاب مهدى عليه السلام نيز آنان را از توانمندى علمى خاص و گسترده اى برخوردار مى كند و ما در اين جا به نقل يك روايت اكتفا مى كنيم و بحث مفصل آن را به مباحث آينده وامى گذاريم .
امام صادق عليه السلام فرمود:
بر هر شمشيرى هزار كلمه نوشته شده است و هر كلمه اى كليد هزار كلمه ديگر است .
6- موقعيت بى نظير
اصحاب امام مهدى عليه السلام در صدر بلند مرتبگان عالم تشيع و در ميان اصحاب انبياء و ائمه عليهم السلام كسى به بلندى مقام آنها بار نيافته و نخواهد يافت چه اين كه اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود:
لم يسبقهم الاوّلون و لا يدركهم الآخرون .
كسى از گذشتگان بر آنها پيشى نگرفته است و از آيندگان كسى به آنهانمى رسد.
امام باقر عليه السلام نيز درباره جايگاه بلند آنها فرمود:
گويا اصحاب قائم را مى بينم كه بر مغرب و مشرق احاطه پيدا كرده اند و چيزى نيست مگر اين كه مطيع آنهاست حتى درندگان زمين و آسمان به دنبال رضايت آنها هستند و بخشى از زمين بر بخشى ديگر افتخار مى كند و ميگويد: امروز يكى از اصحاب قائم از روى من عبور كرد.
تجمع ياران
اصحاب امام مهدى عله السلام مانند ياران امام حسين عليه السلام از پيش ‍ تعيين شده اند چه اين كه در برخى روايات به نام و مكان آنها اشاره شده است . و هر كدام در نقطه اى از زمين زندگى مى كنند و حتى برخى از آنان از عالم برزخ رجعت كرده و در خدمت مولاى خود هستند. بنابراين هر يك از آنها هر كجا كه هستند بايد خود را به منجى عالم برسانند. حال چگونه اين اجتماع پر شكوه و بى سابقه تاريخى انجام مى گيرد، رواياتى وارد شده است كه برخى از آنها را نقل مى كنيم .
امام صادق عليه السلام فرمود:
همانند ابر پاييزى در يك ساعت معينى نزد او جمع مى شوند.
و در روايت ديگرى فرمود:
جوانان شيعه بر پشت بامهاى خود خوابند كه در يك شب بدون وعده قبلى به سوى صاحب خود مى روند و در مكّه صبح مى كنند.
امام جواد عليه السلام فرمود:
اصحاب قائم به تعداد افراد جنگ بدر كه سيصد و سيزده نفرند از نقاط دور زمين اطراف او جمع مى شوند و اين سخن خداى بزرگ در قرآن است كه فرمود: اينما تكونوا ياءت بكم اللّه جميعا ان اللّه على كل شى قدير هر كجا كه باشيد خداوند همه شما را در يك جا جمع مى كند و او بر هر كارى تواناست .
وقتى اين عده جمع شدند، خداوند امر خود را آشكار مى سازد و هنگامى كه گروه ده هزار نفرى ياران او كامل گرديد به اذن الهى قيام مى كند.
مفضل گويد: امام صادق عليه السلام فرمود: اين سخن خدا كه ((هر كجا باشيد همه شما را در يك جا جمع مى كنم )) درباره اصحاب قائم نازل شده است . آنها شب در رختخواب خود گم مى شوند و صبح در مكّه هستند و بعضى از آنها در ابر حركت مى كنند و اسم هر يك از آنها و نام پدرش و نسبتش معلوم است . عرض كردم : فدايت شوم ، كدام يك از آنها ايمان بيشترى دارد؟ فرمود: آن كه در روز در ابر حركت مى كند.
عيسى بن مريم يار امام مهدى عليه السلام
عيسى بن مريم عليه السلام از ياران گرانقدر و عالى رتبه ولى عصر عليه السلام است . اگر چه او جزء سيصد و سيزده نفر نمى باشد، امّا بزرگ ترين شخصيتى است كه در كنار بقية اللّه عليه السلام قرار مى گيرد البته اين در صورتى است كه هيچ يك از چهارده معصوم قبل از نزول او از آسمان ، به دنيا رجعت نكند.
عيسى عليه السلام اكنون در قيد حيات است و عمرى دو هزار ساله دارد. مسيحيت معتقد است كه او را به صليب كشيده اند و به قتل رسيده است امّا قرآن كريم مى فرمايد:
و ما قتلوه و ما صلبوه و لكن شبّه لهم
او را نكشتند و به صليب نكشيدند لكن امر بر آنها مشتبه شد.
زمان ظهور عيسى بن مريم عليه السلام پس از ظهور امام مهدى عليه السلام است و اين فاصله زمانى طولانى نخواهد بود. او به هنگام نماز كه به امامت حجة بن الحسن عليه السلام در بيت المقدس انجام مى گيرد فرود مى آيد و پشت سر حضرت مهدى عليه السلام نماز مى گذارد.
امّا اين حقيقت كه چرا حضرت مسيح عليه السلام زنده نگه داشته شد و به صورت خاصى حيات معجزه آساى خود را گذراند از حكمتى الهى برخوردار است . ميسحيت ، جمعيت فراوانى در دنيا دارد كه مى توانند براى منجى عالم مشكل ساز باشند چه اين كه شيوه قاطع و اسلامى او در آن عصر با معيارهاى آنان هماهنگى ندارد. امّا ميسح عليه السلام اتصال بين مسيحيت و امام مهدى عليه السلام مى گردد و اين مشكل بزرگ را برطرف مى سازد. قرآن كريم مى فرمايد:
و ان من اهل الكتاب الّا ليومننّ به قبل موته و يوم القيامة يكون عليهم شهيدا.
كسى از اهل كتاب ((مسيحى و يهودى )) نيست مگر اين كه قبل از مرگ مسيح و پيش از فرا رسيدن روز قيامت به او ايمان مى آورد و او شاهد بر كار آنان است .
امام باقر عليه السلام درباره اين آيه شريفه فرموده است :
عيسى بن مريم عليه السلام قبل از روز قيامت به دنيا فرود مى آيد و در آن هنكام ملتى از يهود و غير يهود ((مسيحيت )) باقى نمى ماند مگر اين كه قبل از مرگش به وى ايمان مى آورند و او پشت سر مهدى عليه السلام نماز مى گزارد. حضرت مسيح عليه السلام با امام مهدى عليه السلام نماز مى گزارد تا به همه ثابت كند كه ولى امر، تنها امام زمان عليه السلام است و با ايمانى كه اهل كتاب در عصر ظهور به عيسى عليه السلام مى آورند آن حضرت همه را به سوى امام عليه السلام فرا مى خواند و چنانچه انقلاب جهنى منجى عالم در مواجه با غرب و مسيحيت به مشكلى برخورد كند با وساطت مسيح عليه السلام بر طرف مى گردد و به اين صورت جهان مسيحيت در خدمت اسلام قرار مى گيرد و مسلمان مى شود. البته معلوم نيست حكومت هاى آنها دست از مخالفت بردارند زيرا ظهور منجى عالم به معناى نفى حاكميت همه حاكمان روى زمين است ، به معناى بركنارى تمام پادشاهان ، رؤ ساى جمهور، وزراء، وكلا و هر زمامدار و صاحب منصبى است و طبيعى است كه آنها با او به مخالفت بر خيزند. امّا به توجه به اين كه مردم خود را از حكومت ها جدا مى دانند، حاكمان آنها دوام نياورده ، شكست مى خورند و تسليم بقية اللّه عليه السلام مى گردند و اسلام حاكميت جهانى پيدا مى كند.
پس از حاكميت اسلام و مسلمان شدن مردم روى زمين ، مسيح عليه السلام چه سرنوشتى خواهد داشت ؟ آيا او هم از سوى امام مهدى عليه السلام زمامدار بخشى از زمين مى گردد يا در سمت معاونت و مشاورت قرار مى گيرد و يا ماءموريت او پايان يافته تلقى مى گردد؟ اينها امورى است كه پس از ظهور معلوم مى گردد. البته از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله نقل شده است كه عيسى عليه السلام دجّال را به هلاكت مى رساند و چهل سال زندگى مى كند و سپس مى ميرد و مسلمانان بر او نماز مى گزارند.
اگر چه اين روايت ، معارفى را درباره عيسى بن مريم عليه السلام بيان كرده است امّا نقش او را در چهل سالگى كه زنده است آشكار نساخته است پس ‍ منتظر مى مانيم تا با دميدن صبح ظهور مقدس ، آنچه تقدير خداى حكيم است به اجرا در آيد.

نوشته شده در دو شنبه 21 شهريور 1390ساعت 15:5 توسط سجاد| |
برچسب ها: ياران امام مهدى عليه السلام